φοροσυνάχτης

ο, Ν

φοροεισπράκτορας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φόρος + συνάγω «μαζεύω, συγκεντρώνω». Η λ., στον λόγιο τ. φοροσυνάκτης, μαρτυρείται από το 1839 στον Α. Φραντζή].